آبکاری یکسری فرآیند است که طی آن لایه ای از فلز یا غیر فلز را روی فلز قرار می دهند تا از اکسیده شدن و سایش آنها جلوگیری شود و همچنین باعث زیاد شدن مقاومت سطحی آنها شود. آبکاری به صورت الکتریکی مربوط به قرون اخیر نیست بلکه این روش را ایرانیان باستان حدود 2000 سال قبل نیز به کار می برده اند.
ولی در حال حاضر و با گسترش دانش بشر آبکاری اهمیت بیشتری پیدا کرده به طوری که کارایی آبکاری در بیشتر صنایع جلب توجه می کند.
آبکاری در فلزات به چه صورت است؟
مراحل آبکاری الکتریکی اصولاً برای رسوب نیکل و طلا و نقره بر روی جواهرات, چاقو و قطعه های دوچرخه استفاده می شود.
در حال‌حاضر آبکاری الکتریکی تا حدودی پیشرفت کرده است و برای تشکیل پوشش های محافظتی مانند کروم و کادمیوم و اکسید آلومینیوم بر روی قطعه ها کاربرد دارد.
اصول و پایه آبکاری الکتریکی به این شکل بوده که بر اثر عبور جریان های مستقیم از یک الکترولیت فلز محلول در آن بر روی کاتد رسوب می شود.
بعد از آن کمی از فلز آند داخل محلول میشود بنابراین الکترولیت ثابت می ماند.
دلایل استفاده از آبکاری
- در آبکاری کیفیت این فرآیند بر اساس کارایی آن و نوع استفاده تغییر می کند.
- اگر کار مورد نظر ما به گونه‌ای باشد که نیاز است مدت زمان کوتاهی از زنگ زدگی جلوگیری شود, امکان دارد پوششی نازک هم احتیاجات ما را رفع کند.
- اما اگر برای کار مورد نظر شفافیت رسوب هم حائز اهمیت بوده باشد در این حالت به کیفیت بیشتری از آبکاری نیاز داریم.
- برای کیفیت رسوب نازک آبکاری از راه آزمایشات اندازه گیری ضخامت و مقاومت خوردگی انجام میشود.
- کیفیت آبکاری به واکنش هایی که در طی فرآیند بر روی کاتد صورت می‌گیرد وابسته است.
- اگر حمام به صورت درست آماده شود واکنش های بالا هم قابل قبول است.
- لذا شرایط مناسب برای فرآیند از لحاظ کاتد و حمام تولید رسوبی تضمین رضایت نمی کنند.
نکاتی برای آماده سازی حمام آبکاری
نخستین قدم برای آماده شدن حمام جدید این است که وان به صورت کامل تمیز شود. ذرات و گرد و خاک از راه جارو و خشکاندن خارج شده و همچنین مواد روغنی به وسیله یک دستمال آغشته به حلال مناسب و با کیفیت پاک شود.
قابل ذکر است وان های پلاستیکی و لاستیکی نیازمند تمیزکاری بیشتری هستند. همچنین آنهایی که از جنس چدن اند امکان دارد به آسترکشی و رنگ کاری احتیاج داشته باشند.
وانی که برای این فرآیند استفاده می شود بعد از آنکه اسید شویی صورت گرفت به وسیله آب آبکشی می شود. اگر وان به محض اینکه شستشو شد مورد استفاده قرار نگرفت آن را به وسیله محلول یک درصد هیدرو اکسید سدیم و یا تری فسفات سدیم پر میکنند. دلیل این کار آن است که دچار زنگ زدگی نشود. در غیر این صورت داخل آن آب می ریزند و بعد از آن مواد دیگر را اضافه می کنند.
برای نمک هایی که حل می شوند اغلب سه و یک دهم وان را پر کرده اما برای نمک هایی که به سختی حل می شوند مثل نمک هایی که به حمام های غلیظ نیکل اضافه میشود باید سه و دو دهم وان پر شود. این نکته مهم است که ترتیب اضافه نمودن ترکیب ها بسیار حائز اهمیت است.
مثالی در مورد آماده کردن حمام
به عنوان نمونه در آماده سازی حمام سیانید مس، سیانید قلیایی قبل از سیانید مس نامحلول به حمام اضافه می گردد. اما ترتیب اضافه کردن کربنات و نمک راشل یا سوزآور زیاد حائز اهمیت نیست.
نمک ها و همه ترکیبات دیگر حتما باید به صورت آرام به حمام اضافه گردد. همزمان با آن باید محلول به هم زده شود. انجام این کار باید به صورت دستی و یا به وسیله یک بیلچه صورت پذیرد.
اگر نمک ها را سریع اضافه کنید امکان دارد بر اثر گلوله گلوله شدن انحلال به سختی صورت بگیرد.
وزن مخصوص الکترولیت
بعد از این که انحلال به صورت کامل انجام گرفت تمام نمک ها وزن مخصوص الکترولیت را به وسیله هیدرومتر بومه اندازه می گیرند. هنگامی که وزن مخصوص حمام به اندازه مناسب رسید آبکاری به صورت آزمایشی بر روی چند نمونه صورت می گیرد.
در این صورت مشخص میشود که می توانیم از حمام استفاده کنیم و یا ترکیبات آنها باید دوباره بررسی و تنظیم شود. برای نمونه امکان دارد به عوامل افزودنی یا به تصفیه اولیه نیاز باشد.
بعد از آن که ترکیبات حمام به اندازه مورد نظر رسید و آبکاری آزمایشی صورت گرفت آزمایش را برای شارژ کامل اجرا کرده و رفتار و جریانات از لحاظ ولتاژ و اشکال های الکتریکی تماس قلاب ها و آویزها به شمش های اتصال بررسی شود. در آبکاری الکتریکی، شستشو دادن و آب کشی و اسید شویی و چربی گیری فوق‌العاده حائز اهمیت است.
شستشوی حمام در آبکاری
- این کار به وسیله چند نوع تمیز کننده علیای صورت می گیرد.
- انتخاب نوع شستشو به موادی که باید شستشو شوند بستگی دارد.
- انواع شست و شو شامل غوطه وری خالص و یا از طریق سیستم الکترونیکی است.
- پاک کننده هایی که مورد استفاده قرار می گیرند شامل هیدرو اکسید سدیم و سیلیکات های سدیم و فسفات های سدیم و کربنات سدیم و بورات سدیم و یا ترکیباتی از مواد ذکر شده است.
- روش تمیز کاری به صورت الکتریکی قطعه امکان دارد که قطب کاتد و یا آند باشد. تمیز کننده های آندی بیشتر مورد استفاده هستند. دلیل این انتخاب این است که ناخالصی های فلزی نمی توانند بر روی این قطعه ها رسوب شوند.
چربی گیری حمام آبکاری
اصولا چربی گیری قبل از مرحله شست‌وشوی الکتریکی صورت می پذیرد و روش آن به این صورت است که قطعه های مورد نظر را در حلال های سرد غوطه‌ور می کنند و قطعات را در برابر بخار داغ می گذارد. بخار حلال بر روی قطعه فلزی کندانس میشود و چربی ها را حل میکند.
صنایعی که فرآیند آبکاری در آن بسیار اهمیت دارد
- صنعت خودرو سازی
- صنعت مخابرات
- صنایع تولید قطعات الکتریکی
- صنعت تهویه مطبوع
- صنعت تولید درب و پنجره
اسید شویی چیست؟
در مراحل آبکاری برای تامین سطوح فعال حتماً باید قسمت‌های غیر آلی سطحی مثل پوسته های اکسیدی و یا زنگ زدگی از سطوح جدا شوند.
اگر این کار صورت نگیرد چسبندگی رسوب به سطح کار مورد نظر ضعیف می شود. در این صورت امکان دارد رسوب های حفره – حفره و یا پوسته – پوسته ایجاد شود.
آبکشی چیست؟
آبکشی اغلب به دو صورت انجام می شود؛
- یا به شکل غوطه ور کردن در آب جاری
- یا با استفاده از اسپری
گاهی اوقات برای اینکه مطمئن شویم همه نمک های سطحی خارج شده است باید آبکشی تکرار کنیم.
جزئیاتی در تمیزکاری قطعه های فلزی
سطوح قطعه های فلزی اغلب دارای گریس و گرد و غبار و پوسته‌های اکسید و مایعات خاص است. این مواردی که گفته شد اغلب در حین فرآیند تولید ایجاد شده است.
همانطور که در قبل نیز گفتیم برای ایجاد چسبندگی مناسب باید هر جور آلاینده ای را که از برخورد مستقیم محلول حمام با سطوح فلزی جلوگیری میکند پاک کرد. به جز این کارها قبل از آبکاری حتماً باید شیار و خراش و یا پوشش های سطح نیز تصحیح شود.
از چه محلول هایی برای تمیزکاری استفاده می شود؟
برای تمیز کردن مواد روغنی با گریس روی سطوح قطعه های فلزی آنها را درون محلول های قلیایی حاوی ۲۰ لیتر بر گرم کربنات سدیم یا پتاسیم و بعد از آن درون آب گرم غوطه ور می سازند.
برای اینکه از زنگ زدگی و خوردگی جلوگیری شود قطعه ها را در آب سرد آبکشی می کند. زنگ آهن و زنگ مس از راه شستن در اسیدهای معدنی رقیق جدا میشود.
برای راحت تر کنده شدن پوسته های سطوح برس کاری تاثیر بسزایی دارد. اگر بعد از عملیات اسید شویی اولیه پوسته ها به طور کامل پاک نشوند, می توان عملیات اسید شویی را دوباره تکرار کرد.
مراحل جیوه دهی
- در این فرآیند به طور تقریبی ۳۰ گرم جیوه را درون ظرفی شیشه‌ای می ریزیم.
- پس از آن ۳۰ گرم اسید نیتریک رقیق با سه برابر آب مقطر اضافه میکنیم.
- به منظور اینکه جیوه به طور کامل حل شود مخلوط را کم کم گرم کرده و به آن اسید اضافه میکنیم.
- در آخر ۴ لیتر آب به محلول اضافه میکنیم و خوب به هم می زنیم.
- وقتی قطعه هایی از جنس برنج و مس و نقره آلمانی را در این محلول غوطه ور کنیم لایه های نازک و براق از جیوه سطوح آنها را پوشش داده است.
چه نیازی به آبکاری محصولات تولید شده است؟
مشخص است اولین سوال و انتقادی که برای آبکاری ایجاد می شود این است که چرا به جای آبکاری از فلزهای روکش شده در قطعات استفاده نمی شود؟
در پاسخ به این سوال می توان گفت محدودیت هایی از قبیل منابع محدود فلزات, هزینه های بالا و محدودیت در جور در آمدن فلزهای مادر و محافظ از مشکلاتی هستند که در این روش با آن رو به رو خواهیم شد.
به عنوان نمونه می توان گفت که اگر به جای اینکه برای قوطی های رب گوجه فرنگی که با قلع آبکاری شده است و جنس اصلی قوطی آهن بوده است از قوطی هایی با قلع خالص استفاده می کردیم باید به ازای هر کیلو قلع خالص هفتاد هزار تومان هزینه کنیم در حالی که آهنی که در ساختن قوطی ها استفاده شده است حداکثر چهار هزار تومان بوده است.
علاوه بر اینها درصد فراوانی فلز آهن در سیاره ما حدودا 32 درصد بوده و درصد فراوانی قلع به همراه 90 عنصر دیگر که جزو عناصر کم فراوانی روی زمین است همه با هم حدود یک درصد است.
آبکاری کمک بسزایی کرده تا از خواص فلز قلع به خوبی استفاده شود و همچنین با استفاده از آهن که هم فراوان تر بوده و هم مقرون به صرفه تر است بتوانند زوج خوبی را با فلز قلع تشکیل دهند.
ضرورت و اهمیت به کارگیری فرآیند آبکاری
یکی از مهم ترین علت های کاربرد آبکاری مقرون به صرفه بودن آن است. اما از سوی دیگر تولیدات آلیاژها اینگونه نیست که هنگامی که فلزها با یکدیگر محلول شوند فلز آلیاژ بدست آمده شامل جزء به جزء فلزات به کار رفته باشد.
برای نمونه از ترکیب کردن فلزات قلع و مس با هم مفرغ تشکیل می شود. آلیاژ مفرغی که ساخته شده است بسیار سخت تر از دو فلز پایه ای است که از آنها ساخته شده است.
با توجه به خواص آلیاژها به این نتیجه می رسیم که برای آلیاژها و تولید آنها ما با محدودیت هایی روبه رو هستیم که بالاخره برای جبران این محدودیت ها به سوی فرآیند آبکاری کشیده می شویم.
تمیزکاری الکتریکی چیست؟
تمیزکاری الکتریکی مراحلی است که طی آن به وسیله جریانات الکتریکی پوسته های سطحی در محلول را حذف میکنیم.
- برای این کار قطعه ها را از کات و یا آن را آویزه میکنیم.
- بعد آنها را در وانی که دارای محلولی است که هدایت جریان الکتریکی نسبتا خوبی دارد غوطه ور می کنیم.
- این محلول ها شامل اسید یا سیانید است.
- انتخاب نوع محلول از لحاظ اسیدی و یا قلیایی بودن به موادی که لازم است تمیز شوند وابسته است.
- همچنین برای تمیزکاری لکه های گریس و یا زنگ محلولهای قلیایی توصیه می شود.
- قابل توجه است که در صورت عبور جریان به مدت ده تا پانزده دقیقه از محلول همه زایده های سطوح تمیز می شود.
تمیزکاری مکانیکی چیست؟
می توان گفت تمیزکاری مکانیکی به نوعی تمیزکاری شیمیایی و الکتروشیمیایی است.
مطابق با این روش, اول از همه برای پاک کردن چربی هایی که روی سطح بوده است قطعه ها را به وسیله پتاس شستشو می دهند.
بعد از آن در محلول اسیدی می غلطانند. سپس بعد از مدت زمان مورد نیاز قطعه ها را درآورده و آبکشی می کند.
در این صورت به وسیله برس های سیمی میشود مواد زائد سطحی را به آسانی حذف کرد.
آبکاری مس چیست؟
این نوع آبکاری برای موارد زیر بسیار کاربرد دارد؛
- عایق های حرارتی برای انتقال دادن حرارت
- الکتروفرمینگ ها
- بردهای مدار چاپی
- سیستم های چند پوششی مصارف
با وجود اینکه فلز مس در برابر خوردگی تقریباً مقاوم است اما هنگامی که در مقابل هوا قرار بگیرد به سرعت جلای خودش را از دست داده و لکه لکه می شود.
هنگامی که سطحی زیبا و بادوام احتیاج باشد آبکاری مس کمتر به تنهایی انجام می گیرد. آبکاری مس براق در سیستم های چند پوششی در حکم پوشش زیرین برای محافظت به کار برده می شود.
همچنین هنگامی که فقط برای پوشش تزئینی به کار میرود به وسیله یک لایه از لاک شفاف در برابر لک شدن حفاظت می شود.
الکترولیت هایی که در آبکاری مس مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از:
محلول سیانید و حمام اسیدی سولفات و غیره.
حمام قلیایی آبکاری چیست؟
وقتی نیاز به آبکاری با پوشش ضخیم با سرعت بالا باشد گزینه مناسب حمام پیرو فسفات قلیایی است. هرچند که علاوه بر سرعت آبکاری بالا و ضخامت خوب نیاز به دقت و کنترل بالایی نیز هست.
در حمام های سیانید قلیایی کنترل کردن آنها تقریباً آسان می باشد. قابل ذکر است پوشش دهی این حمام ها نازک است ولی ضخامت آنها یکنواخت است.
با توجه به قابلیت پوشش دهی خوبی که حمام‌های سیانید قلیایی دارند استفاده از آنها بسیار رایج است. حمام سیانید رقیق و سیانید راشل برای به دست آوردن پوشش های نازک مثل استفاده می شود.
حمام سیانید سدیم و پتاسیم با راندمان بالا
برای آبکاری با پوشش براق, هم سطح بودن و ضخامت های مناسب می توان مواد افزودنی ویژه‌ای را به حمام‌های غلیظ اضافه کرد.
این نوع از الکترولیت ها اصولاً پوشش ضخیم و صاف و صیقلی و براقی تولید می کنند. نکته قابل توجه اینجاست که اگر قسمتی دارای گودی و فرورفتگی بود با وجود قدرت زیاد و پوشش دهی این مدل الکترولیت‌ها پوشش ضخیم و کاملاً یکنواختی را حاصل می کنند.
حمام با راندمان بالا مشخصاتی را دارا است که عبارت است از:
- غلظت بالای مس
- سرعت بالا
- دمای تقریبا زیاد
تقریباً می‌توان گفت سرعت آبکاری این حمام ها حدود سه تا پنج برابر حمام‌های سیانید رقیق و سیانید راشل است.
قطعه هایی که به وسیله الکترولیت آبکاری می‌شوند حتماً باید به طور کامل تمیز شوند. اگر به صورت دقیق تمیز نشوند پوشش های بی کیفیت تولید می شود.
برای از بین بردن آلودگی های آلی در حمام های آبکاری حمام ها باید به صورت پیوسته تصفیه شوند.
همچنین کمپلکسی که سیانید پتاسیم و سیانید مس شکل می گیرد قابلیت حلالیت بیشتری نسبت به کمپلکس سیانید سدیم و سیانید مس است.
- برای جلوگیری از سوختن احتمالی پوشش لبه ها توصیه می شود بیشتر از حمام سیانید استفاده شود تا حمام سدیم سیانید.
- برای آبکاری یکنواخت در قطعه های پیچیده به وسیله الکترولیتهای راندمان بالا از جریانات منقطع استفاده می شود.
- همچنین توصیه می شود برای یکنواخت تر شدن پوشش از جریانات معکوس استفاده شود.
- پوست کردن جریانات تناوبی در الکترولیت باعث می شود خلل و فرج کمتر شود.
حمام های سیانیدی
گرچه الکترولیتهای سیانیدی سمی هستند ولی چون خاصیت خوبی دارند اهمیت زیادی پیدا کردند. پوشش هایی که به وسیله حمام های سیانیدی شکل گرفته اند دارای توان پوششی خوبی هستند.
پوشش حاصل از این فرآیند دارای دانه بندی با چسبندگی بسیار خوبی هستند. در صورت پدیده های شدید پلاریزاسیون قدرت نفوذ الکترولیت سیانیدی بیشتر از حمام مس کاری اسیدی بوده است.
مزیت استفاده از مواد افزودنی در آبکاری
- به کار بردن مواد افزودنی ویژه باعث میشود راندمان آند و کاتد زیاد شود. این زیاد شدن ارده گیری در آن باعث بهبود عملکرد این الکترولیت ها می شود.
- دیگر مزیت این است که این مواد افزودنی باعث براق تر شدن پوشش دهی و باعث ریزتر شدن دانه ها میشود. افزودنی های ویژه برای کنترل کردن تاثیرآلودگی آلی و غیر آلی هم استفاده میشود.
آبکاری با نیکل چیست؟
یکی از رایج ترین فلزهایی که برای آبکاری مورد استفاده قرار می گیرد نیکل است. تاریخچه استفاده از آبکاری نیکل مربوط به صدها سال قبل است.
این فرآیند در سال ۱۸۴۳ میلادی وقتی که روتلگر موفق شد رسوبات نیکل را از یک حمام شامل سولفات نیکل و آمونیاک به دست بیاورد شروع شد. مدتی بعد آدامس اولین فردی بود که موفق شد آبکاری نیکل را برای کارهای تجاری انجام دهد.
نیکل رنگ سفید مشابه نقره داشته که کمی به زرد هم متمایل است. این فلز به آسانی صیقل پذیر است .همچنین مغناطیسی و دارای ویژگی‌های منبسط و منقبض شدن و جوش پذیری است.
چه موقع از آبکاری نیکل استفاده می شود؟
آبکاری به وسیله نیکل اصولاً برای به وجود آوردن لایه ای براق برای لایه های بعدی مثل کروم است. دلیل این کار آن است تا جلای سطحی خوب و مقاومت در مقابل خوردگی بالایی را برای فلز مورد نظر به وجود بیاورد.
از این فرآیند نیکلی برای قطعه های فولادی و برنجی و همچنین روی پلاستیک هایی که به روش شیمیایی متالیزه شده‌اند, استفاده می شود.
ماده‌های شیمیایی که در الکترولیت نیکل کاربرد دارند شامل:
- نمک های فلزی مثل سولفات نیکل و کلرید نیکل
- نمک های رسانا مثل کلریدها: به ویژه کلرید نیکل
- مواد تامپونه کننده: مثل اسید بوریک به منظور ثابت نگه داشتن ph
ماده های ضد حفره ای شدن
برای اینکه از حفره شدن جلوگیری کنند موادی به الکترولیت نیکل افزوده می شود که به آنها مواد تر کننده می گویند.
آبکاری با کروم چیست؟
آبکاری با کروم دارای ویژگی هایی است که در ادامه به آنها اشاره می کنیم؛
- پوشش دهی ایجاد شده به وسیله کروم رنگی مانند نقره‌ای سفید و مایل به آبی دارند.
- سطوح کروم کاری شده تقریباً قدرت انعکاس شصت و پنج درصد دارند. این قدرتِ انعکاس در آبکاری نقره هشتاد و هشت درصد و در نیکل پنجاه و پنج درصد است.
- نکته قابل توجه این است که قدرت انعکاس با گذر زمان در نقره و نیکل کم میشود ولی در کروم هیچ تغییری ایجاد نمی شود.
- همچنین در کروم قابلیت جوشکاری و رنگ کاری و نقاشی وجود ندارد.
- کروم در برابر گازها و مواد قلیایی و نمکها تقریباً مقاوم بوده است.
- اسیدهای سولفوریک و اسید های کلریدریک و بقیه اسیدهای هالوژن دار در همه غلظت ها و در همه دماها بر کروم تاثیر می‌گذارند.
- پوشش های کروم دار در برابر اتمسفر مقاومت خوبی دارند و دلیل آن هم رویین شدن شیمیایی آن است. با وجود این ویژگی نیازی به تمیز کردن و نو کردن به وسیله محلول های حل کننده اکسیدی ندارند.
- جالب توجه است که اگر روکش های کرومی را در حرارت پانصد درجه سانتیگراد هم قرار دهیم از لحاظ کدر شدن هیچ تغییری نمی‌کند.
مقاله پیشنهادی؛ ریخته گری چیست ؟
رویین شدن در کروم به چه معناست؟
رویین شدن به حالتی می گویند که به واسطه آن سطوح کروم اکسید کروم مثبت سه تشکیل می شود. این عمل باعث می شود پتانسیل کروم از هفتصد و هفده صدم به یک و سی و شش دهم ولت برسد. در این حالت کروم مانند یک فلز نجیب می شود.
کروم کاری های براق با ضخامت کم اکثراً در برابر خوردگی جنبه حفاظتی ندارند.
اگر به کروم کاری ضخیم که در برابر خوردگی ضمانت کافی داشته باشد احتیاج دارید فقط باید از راه کروم کاری سخت به این مرحله برسید.
از آبکاری کروم اغلب برای پوشش پایانی بر روی واکنش‌هایی که حفاظت سطوح را در برابر خوردگی ضمانت می کنند مورد استفاده قرار می‌گیرد و
اغلب برای پایه محافظ از نیکل استفاده میشود.
آبکاری با مس چیست؟
مس خواص بسیار خوبی دارد از جمله رسانا بودن جریانات برق و گرما، نرم بودن و همچنین خاصیت کششی آن بدون پاره شدگی.
به دلیل نجیب تر بودن مس نسبت به هیدروژن هم در برابر آب و هتل های نمک دار و هم در برابر اسید هایی که اکسید کننده نیستند مقاوم است.
اکسیدکننده ها و همچنین اکسیژن موجود در هوا به آسانی مس را به اکسید مس یک و اکسید مس دو تبدیل می کنند.
الکترولیتهای آبکاری مس کدام اند:
- الکترولیت بر پایه اسید کلریدریک و اسید سولفوریک
- استروئید هایی که دارای فسفات هستند
- الکترولیت هایی که دارای سیانید هستند
- الکترولیت اسیدی بر پایه سولفات مس (که به دلیل صندوق کردن مستقیم سرب و مس و نیکل برای باقی فلزات گزینه مناسبی نیست)این ها به شکل مستقیم بر روی آلومینیوم روی و آهن روکش ایجاد نمی‌کنند
هنگامی که در الکترولیتی حاوی اسید، قطعاتی از جنس آهن و روی و آلومینیوم فرو ببریم لایه اسفنج ایجاد کرده و باعث ایجاد مبادله یونی می شود. همین یک لایه به وجود آمده باعث تشکیل یک لایه با پایداری بدون چسبندگی برای لایه های دیگر می شود.
لازم به ذکر است قبل از اینکه این فلزها در محیط اسیدی مس اندود شوند ابتدا باید عملیات مس اندود نمودن در محیط اسیدی صورت گرفته باشد.